In de zomervakantie doe je de nodige voorbereidingen voor het aanstaande schooljaar. Toch begint het altijd pas echt als je klas weer gevuld is met kleuters. Dat gevoel wanneer je 's ochtends in de kring zit en om je heen kijkt en beseft dat je weer begonnen bent.
Wanneer je een heterogene groep heb zijn er kinderen naar groep 3 gegaan en heb je er misschien kinderen bij gekregen. De dynamiek is veranderd.
Wanneer je een homogene groep hebt, heb je misschien wel een compleet nieuwe klas voor je neus. Dan ben je deze eerste dagen vooral druk met regels en routines. Met relatie opbouwen.
Kijken met een open blik moet je hoe dan ook doen!
Wat zie je?
Wat hoor je?
Wat voel je?
Dit is voor veel leerkrachten een spannende want je voelt vaak een heleboel maar kan en mag je vertrouwen op je onderbuikgevoel?
Na 12 jaar onderwijs kan ik zeggen: ja. Misschien moet je hier zelfs wel iets mee!
Nee, niet direct naar ouders gaan, niet direct een onderzoek aanvragen. Maar ga eens naar je naaste of je duo-collega en vraag wat zij ziet, wat zij hoort. Zij kijken met andere ogen naar een leerling dan dat jij doet.
Zo had ik eens een leerling waar ik echt een onderbuik gevoel bij had. Op een ochtend in de eerste weken van het schooljaar kwam ze mijn klas binnen stappen en vroeg ik haar: wat zie jij als jij naar deze leerling kijkt?
Het antwoord van mijn collega: een kind dat midden in het leven staat en volop geniet van het nu. Hij ervaart alles met zijn zintuigen en ik zie hem genieten. Wauw!
Deze collega heeft mij enorm geholpen. Niet dat mijn onderbuik gevoel weg was maar het gaf mij de mogelijkheid om met andere ogen naar dit kind te kunnen kijken. Achteraf bleek mijn onderbuik gevoel juist te zijn maar veel belangrijker: dit kind kreeg de kans met een open blik.
Ik wens je een heel fijn schooljaar!
